09.2013 "Spadochroniarze"- solo exhibition - 81 Gallery Warsaw
Czuję się jak spadochroniarz podczas lotu. spadam swobodnie, nabieram prędkości, otwiera się spadochron,
kołuję w powietrzu i steruję, coraz wolniej i spokojniej zbliżam się do ziemi.
Ostatnie Pół roku dużo podróżuję, zmieniałem kraje, mieszkania, prace, pracownie i sposób myślenia.
Zgubiłem życiowy bagaż gdzieś na lotnisku pomiędzy San Francisco a Seattle.
Szukam konstrukcji dla swojego życia i dla obrazów. Na płótnach pojawiają się konstrukcje przedmiotów,
instrukcje obsługi, detale z podróży, dziwne niezrozumiałe dla mnie drogowskazy według których się poruszam.
Żeby podróżować trzeba spakować cały swój świat do kilku kartonów i zostawić tylko niezbędne rzeczy.
Podobnie dzieje się na moich obrazach. Im mniej tym lepiej, tym więcej można doświadczyć, tym dalej można dojechać.
Czuję się jak spadochroniarz podczas lotu. spadam swobodnie, nabieram prędkości, otwiera się spadochron,
kołuję w powietrzu i steruję, coraz wolniej i spokojniej zbliżam się do ziemi.
Ostatnie Pół roku dużo podróżuję, zmieniałem kraje, mieszkania, prace, pracownie i sposób myślenia.
Zgubiłem życiowy bagaż gdzieś na lotnisku pomiędzy San Francisco a Seattle.
Szukam konstrukcji dla swojego życia i dla obrazów. Na płótnach pojawiają się konstrukcje przedmiotów,
instrukcje obsługi, detale z podróży, dziwne niezrozumiałe dla mnie drogowskazy według których się poruszam.
Żeby podróżować trzeba spakować cały swój świat do kilku kartonów i zostawić tylko niezbędne rzeczy.
Podobnie dzieje się na moich obrazach. Im mniej tym lepiej, tym więcej można doświadczyć, tym dalej można dojechać.
